مقدمه
کم‌شنوایی یکی از شایع‌ترین مشکلات سلامت در جهان است که میلیون‌ها نفر را تحت تأثیر قرار می‌دهد. بر اساس گزارش سازمان جهانی بهداشت (WHO)، بیش از ۱.۵ میلیارد نفر در سراسر جهان با درجاتی از کم‌شنوایی زندگی می‌کنند و حدود ۴۳۰ میلیون نفر نیاز به توانبخشی شنوایی دارند. کم‌شنوایی می‌تواند به‌تدریج یا ناگهانی رخ دهد و در صورت عدم درمان، منجر به انزوا، افسردگی و حتی زوال عقل شود.  

شناخت علائم کم‌شنوایی و زمان مناسب برای استفاده از سمعک می‌تواند کیفیت زندگی را به‌طور چشمگیری بهبود بخشد. در این مقاله، به بررسی علائم هشداردهنده کم‌شنوایی، انواع آن، و زمان نیاز به سمعک می‌پردازیم.  

بخش ۱: علائم کم‌شنوایی
کم‌شنوایی می‌تواند در هر سنی رخ دهد، اما بیشتر در افراد بالای ۶۰ سال شایع است. برخی از شایع‌ترین علائم عبارتند از:  

۱. مشکل در شنیدن مکالمات، به‌ویژه در محیط‌های پرسر و صدا
- درک گفتار در مکان‌های شلوغ (مانند رستوران یا مهمانی) سخت می‌شود.  
- فرد اغلب از دیگران می‌خواهد که حرف خود را تکرار کنند.  

۲. افزایش حجم تلویزیون یا رادیو  
- اطرافیان متوجه می‌شوند که فرد صدای تلویزیون را بیش از حد بلند می‌کند.  

۳. مشکل در شنیدن صداهای با فرکانس بالا  
- صداهایی مانند زنگ تلفن، صدای پرندگان، یا صدای زنان و کودکان به‌راحتی شنیده نمی‌شوند.  

۴. خستگی بعد از مکالمات طولانی 
- فرد به‌دلیل تلاش زیاد برای شنیدن، پس از گفت‌وگوهای طولانی احساس خستگی می‌کند.  

۵. وزوز گوش (Tinnitus)
- بسیاری از افراد مبتلا به کم‌شنوایی، صدای **زنگ، وزوز یا سوت** در گوش خود احساس می‌کنند.  

۶. اجتناب از موقعیت‌های اجتماعی  
- فرد به‌دلیل مشکل در شنیدن، از جمع‌ها دوری می‌کند که می‌تواند منجر به انزوای اجتماعی شود.  

۷. مشکل در تماس تلفنی 
- شنیدن صدا از طریق تلفن سخت می‌شود، به‌ویژه اگر بلندگو کیفیت پایینی داشته باشد.  

بخش ۲: انواع کم‌شنوایی
کم‌شنوایی به سه دسته اصلی تقسیم می‌شود:  


۱. کم‌شنوایی حسی-عصبی (Sensorineural Hearing Loss)
- شایع‌ترین نوع کم‌شنوایی است و به دلیل آسیب به سلول‌های موئی گوش داخلی یا عصب شنوایی رخ می‌دهد.  
- علل: پیری (Presbycusis)، قرارگیری در معرض صدای بلند، عفونت‌ها، برخی داروها.  
- درمان: معمولاً با سمعک یا کاشت حلزون بهبود می‌یابد.  

۲. کم‌شنوایی انتقالی (Conductive Hearing Loss)  
- ناشی از مشکل در گوش خارجی یا میانی است که مانع از انتقال صدا می‌شود.  
- علل: جرم گوش، عفونت گوش، پارگی پرده گوش، اتواسکلروز.  
- درمان: ممکن است با دارو، جراحی یا سمعک استخوانی اصلاح شود.  

۳. کم‌شنوایی آمیخته (Mixed Hearing Loss)  
- ترکیبی از کم‌شنوایی حسی-عصبی و انتقالی است.  


بخش ۳: چه زمانی به سمعک نیاز داریم؟ 
اگر کم‌شنوایی بر زندگی روزمره تأثیر بگذارد، استفاده از سمعک ضروری است. نشانه‌های نیاز به سمعک عبارتند از:  

✅ درک کمتر از ۶۰% مکالمات در محیط‌های معمولی (طبق تست ادیومتری).  
✅ احساس ناتوانی در شنیدن صداهای روزمره (مثل صدای زنگ در).  
✅ وابستگی به لب‌خوانی یا تقلای زیاد برای شنیدن.  
✅ توصیه پزشک پس از انجام تست شنوایی‌سنجی.  

انواع سمعک‌های رایج  
1. سمعک پشت گوشی (BTE) – مناسب برای کم‌شنوایی شدید.  
2. سمعک داخل گوشی (ITE) – ظریف‌تر و برای کم‌شنوایی ملایم تا متوسط.  
3. سمعک نامرئی (IIC/CIC) – کاملاً داخل مجرای گوش قرار می‌گیرد.  
4. سمعک هوشمند – قابلیت اتصال به بلوتوث و تنظیم خودکار.  

بخش ۴: مراحل تشخیص و دریافت سمعک 
1. مراجعه به ادیولوژیست (متخصص شنوایی‌سنجی) برای تست ادیومتری.  
2. تشخیص نوع و میزان کم‌شنوایی.  
3. انتخاب سمعک مناسب با توجه به سبک زندگی و بودجه.  
4. تنظیم و تطبیق سمعک توسط متخصص.  
5. آموزش نگهداری و استفاده صحیح.  

نتیجه‌گیری  
کم‌شنوایی یک مشکل شایع اما قابل‌مدیریت است. شناسایی به‌موقع علائم و استفاده از سمعک مناسب می‌تواند ارتباطات اجتماعی و کیفیت زندگی را بهبود بخشد. اگر شما یا اطرافیان‌تان نشانه‌های کم‌شنوایی را تجربه می‌کنید، هرچه سریع‌تر به یک شنوایی‌شناس مراجعه کنید.